Al vroeg op stap, naar een praktijkverpleegkundige en vervolgens naar de tandarts. Eerst hoe het met mij gaat en dan verdoving, heftig geboor en geslijp, rubberen lap en vulling in laagjes. Je kent dat vast.
Gelukkig was er daarna nog tijd voor een rondje langs het strand. Tegen regenen aan met hier en daar een drup. Niet koud, maar ik was blij dat ik iets fleece-achtigs mee had.
Grijs. Kaalslag op het kermisterrein bij de zee. Wassenaarseslag. De tentjes gesloten, niemand op het strand, alleen een aantal honden met hun baasjes. Ze kunnen het daar ook meteen zo overdrijven, met van die lange regenjassen en laarzen.
Het is belangrijk dat ik blijf wandelen, en gezond eten en niet te veel stress, en, en, en. Maar het belangrijkste voor mij is dat gevoel van niets hoeft meer als je ‘s-middags thuis zit met een kopje thee.
Kaalslag op het kermisterrein van het leven.
Foto: Volkswagen Kever, 1967 (Katwijk, vandaag)
Like this:
Like Loading...