voorbij

Pas toen je vrijwel voorbij was, besefte ik dat jij het was. Onderweg naar de kapper.

fantasie

ik doe niet veel, maar ik verveel mij bijna nooit. Dat komt doordat ik een levendige #fantasie heb en tevreden ben met kleine dingen. 

Toerist in eigen stad

Regen. Toerist in eigen stad. 

Eerste horeca-ervaringen sinds maart. Broodje kaas en koffie bij Naturalis. Lekker ruim daar, maar pas op voor ouders met kinderen die ‘er even langs willen’. Gewoon iets van zeggen. Ze kijken dan wel beteuterd, maar binden toch in.

De speech van Angela Merkel indrukwekkend. De jeugd belangrijk, maar daar niet naïef in zijn. Denken vanuit #Europa. Praten met dwarsliggers zoals Mark Rutte, tot compromis komen. En weinig onderwerpen behandelen, maar wel gaan voor concrete resultaten. Daar kunnen we van leren, als wij ons ervoor openstellen.

Toerist in eigen stad. #Leiden. Regen. De lucht van natte bladeren die zich mengt met wat door auto’s werd uitgestoten. Europees staatsburger, dat voelt goed.

Evenmin iets | Eveneens niets

Deze coronapreventiesituatie heeft ook voordelen. Dat je met jezelf wordt geconfronteerd en je realiseert wat er wel kan. Dat kleine dingen ook belangrijk kunnen zijn. Of gewoon stom. Geef je verzet op en doe wat je leuk vindt! Lees een boek waar je eerder niet doorheen kwam.

Vanaf vandaag mag ik weer met de bus naar het strand van mijnheer Rutte. Dat is aardig en ik zal er zeker ook gebruik van maken. We moeten ons wel realiseren dat we niets hebben gedaan om het virus echt aan te pakken, en evenmin iets (eveneens niets) om onze leefomgeving structureel anders in te richten, zodat virusgolven minder voet aan de grond krijgen.

Wat we wel hebben gedaan de afgelopen maanden, is niet veel meer waard dan bidden dat het virus nog even wegblijft, in ieder geval tot na de vakantie. Dat getuigt niet van doorzicht of van vermogen om handelend op te treden. Op de korte termijn is het beter voor de economie, en volgend jaar zijn er alweer verkiezingen.

Kortom: leer van jezelf, en van anderen, geniet en blijf vooral gezond!

Ik heb stoom | I’ve got steam

Ik heb stoom. Het zomert en ik kan niet naar het strand.

Ik heb stoom. Nederland wil geen giften uit het herstelfonds. Alles netjes terugbetalen en ook nog ‘hervormen’. Net zo lang tot jullie net zo calvinistisch zijn als wij. En ondertussen schuiven wij KLM een miljardje of wat toe waar we nooit meer iets van terugzien. Net zo hypocriet als wij, net zo benepen, verkrampt, betweterig, betuttelend, net zo Nederlands als Nederland, moeras in de delta.

Ik heb stoom. Maar ik heb het lekker afgeblazen vanmiddag. Rondje Wassenaarseweg. Vrijdag ga ik fietsen en ik doe verslag. Beloofd.

Ik heb stoom.

Dashboard en spoorboekje

Vandaag moest ik de stad in, naar de apotheek in de Breestraat om nieuwe medicatie uit de automaat te halen. In straten waar ik ‘BC’ vaak kwam, ben ik nu al maanden niet geweest. Ze zien er anders uit en toch hetzelfde. Het lopen daar voelt vreemd. Ik was blij dat ik weer in de vertrouwde stationsomgeving was. Daar is het ruimer en rustiger en de mensen houden meer rekening met elkaar.

In plaats van spelen met mijn leven en dat van andere kwetsbare personen, dashboard en spoorboekjes, zouden Rutte c.s. zich eens kunnen bezighouden met zaken die wezenlijk van belang zijn, zoals een nieuwe inrichting van de maatschappij. We willen wel graag dat alles weer hetzelfde wordt, maar dat gaat dus echt niet gebeuren. Het goede nieuws is dan misschien dat het aantal COVID-19 gevallen in Nederland is afgenomen, het slechte nieuws is dat we vrijwel zeker de komende jaren niet van het virus verlost zullen zijn. Als we zo doorgaan, mogen we deze zomer wel op het terras zitten, maar hebben we geen geld voor koffie en een biertje. Ik geloof in een aanpak op Europees niveau, eerlijk en gelijk, van Noorwegen tot Griekenland.

Na 1 juni ga ik weer met de bus. Mijn reizen naar de kust zijn noodzakelijk vanwege het behoud van mijn emotionele en intellectuele gezondheid. Ik besef dat mijn lichaam dan meer risico loopt en beloof dat ik er zo voorzichtig als mogelijk mee zal zijn.

Want daar is de blauwe lucht

LEIDEN | Monument voor Ramses Shaffy

Net als Rembrandt van Rhijn had ook Ramses Shaffy een Leids verleden. Leiden doet altijd wel graag met de groten mee, maar in de kern blijft het een provinciestad-met-universiteit. Die hebben vaak iets van kijk eens hoe groot en belangrijk dat ik ben. En eren de ingezetenen die niet wisten hoe hard zij moesten weglopen met een monument. Hoog Sammy kijk omhoog Sammy. Zonder komma.

Toen ik er langs liep, vanmiddag, tijdens mijn Rutte-rondje, voelde ik mij opeens ontzettend Leids.

Ik schrik nu wel een beetje van een tweedeling die in de maatschappij aan het ontstaan is. Dat ouderen (zoals ik) straks niet meer dit en dat mogen. Waar is de onderlinge solidariteit? En wat dat virus kan aanrichten in je lichaam, ook bij jongeren, en dat ze eerst helemaal niks merken.

Nou ja, we zien wel. Want daar is de blauwe lucht.

Tussen twee tunnels

Rode Klaver

Ik kan als het moet nog wekenlang zo verder. Elke dag is hetzelfde. Geen probleem. Ik werk, draai mijn rondje, doe mijn boodschappen. Het went al. De ontdekkingen die ik heb gedaan tussen twee tunnels onder het spoor! De ene begint waar de Schipholweg aan de Willem de Zwijgerlaan raakt. De andere net voorbij het LUMC.

Van veilige afstand observeer ik hoe anderen het minder goed doen. De bedelaars op het Stationsplein. Zij voor wie het moeilijk is om voldoende afstand tot zichzelf te houden. Groepjes van 3 die op veilige afstand van elkaar het hele trottoir in beslag nemen. Fietsers die het virus te snel af zijn (echt!).

Ik stel mij voor dat in het Onderzoeksgebouw aan het Hippocratespad 21 naarstig wordt gezocht naar een antivirus. Dat geeft hoop.

Alles moet anders straks. Maar wat is straks en hoe weten we dat het begonnen is?

Tussen twee tunnels.

Vertrouwen | Trust

Als Mark Rutte straks tijdens zijn persconferentie vertelt wat al in alle kranten staat, mag ik vanaf 1 juni ook weer met de bus naar het strand. Mondkapje op. 

Zo lang kan ik wachten! Dat ga ik redden! Dat heb ik er voor over!

Aan de ene kant wil ik mij graag door de overheid laten voorschrijven wat er kan en mag. Heldere richtlijnen waar ik mij veilig bij kan voelen. Omdat ik geen behoefte heb om in het kielzog van die populistische vrijheidsridders (je kent ze inmiddels wel) te lopen. Bus naar de wildernis, voeten in het zand.

En aan de andere kant wil ik van die overheid dan wel graag ook een beetje begrip voor het feit dat ik om mijn ecologische voetafdruk zo klein mogelijk te houden afzie van het gebruik van een automobiel en ander gemotoriseerd privévervoer. Dat ik dus afhankelijk ben van het OV voor al mijn transport en dat ik sinds half maart niet verder van huis ben geweest dan anderhalve kilometer. 

Over lijn 31 (Arriva) gaat staatssecretaris Stientje van Veldhoven (D66). Zij stemt af met minister Cora van Nieuwenhuizen (VVD) en uiteindelijk met minister-president Mark Rutte, die van die persconferentie straks.

Ik ben vol vertrouwen.

Ik begrijp margrieten

Ik begrijp mijn (bijna) dagelijkse powerwalk. Ik begrijp gedwongen thuiswerken. Ik begrijp regen. Ik begrijp op tijd boodschappen doen. Ik begrijp koffie, Ik begrijp lezen. Ik begrijp foto’s uitzoeken. Ik begrijp omschakelen. Ik begrijp muziek luisteren. Ik begrijp tot mijzelf komen. Ik begrijp nieuw perspectief zoeken. Ik begrijp televisie kijken. Ik begrijp thuisisolatie. Ik begrijp margrieten. Ik begrijp…

Heus!