Ik heb ze gezien vanmorgen, die boeren in Noordwijk, op de stoep van Het Elfde Gebod, je weet wel met die buste van Pim Fortuyn. Van de Hotels van Oranje. Met hun trekkers. Maar ze krijgen bij mij niet meer aandacht dan ze verdienen, namelijk relatief weinig. Hun protest is aan het verkeerde adres. Ik bedoel, Harry Mens. En bovendien, dat is het belangrijkste, is het aan de maatschappij als geheel om te bepalen hoeveel er nodig zijn. Net als voor artsen, notarissen en kappers.
Er moet ook in Europees verband iets mee. Nederland produceert nu onevenredig veel agrarische producten, die allemaal verscheept en vervlogen moeten worden. Dergelijke intensieve productie moet haast wel gepaard gaan met grootschalig gebruik van groeibevorderende middelen. Het is de vraag of we daar gelukkig van worden.
En die boeren, moeten die dan maar zomaar stoppen? Nee, zij moeten fatsoenlijk schadeloos worden gesteld, zodat zij, als zij dat willen, hun bedrijf op een andere locatie in de EU kunnen voortzetten. Daarvoor moeten zij niet met Harry Mens praten, maar met Mark Rutte.
Democratie wordt langzaamaan een schaars goed in Europa. Net als echt koud water en aardedonker. Tot nu toe zorgvuldig de Ridderzaal vermeden, maar vandaag moest-ie. Volgend jaar is er weer een verkiezing voor het Europees Parlement. Hoe moeten we reageren op ondermijnende krachten. Met begrip, of met geweld. Een lastig dilemma.
Zo voel ik mij doordat ik het gewaagd heb om vanuit de nieuwe woning op vakantie te gaan. Lichte neiging om na terugkeer vanaf het station de bus naar het oude adres te nemen.